Ja, laten we het eens hebben over de laagjes van de taart. Ja..taart...das een veel leukere analogy dan die van de ui. De lagen van de ui, dat maakt het leven zo serieus...en dat is het niet.
Ik houd van ui hoor, doet me eraan denken dat ik nog eens een geweldig recept voor onion bhajee moet opzoeken.
Maar laten we ons concentreren op de taart...met zijn bodem, romige laagjes en aardbeien..of niet, misschien alleen chocola, of kwarktaart....
Hm...weet je wat, vergeet de ui, vergeet de taart..laten we ons op die lagen concentreren!
Want alles lijkt gelaagd de laatste tijd. Verdriet komt hand in hand met overweldigende dankbaarheid. Woede en oordeel komen in gezelschap van diep en echt medeleven.
Vaker en vaker lijkt het dat ik twee tegenovergestelde emoties tegelijk beleef.
De ene seconde voel ik me vrij en gelukkig en grenzeloos...en de volgende seconde voel ik me verlamd door begrenzingen.
De ene minuut heb ik het gevoel dat ik de hele wereld aankan...en de volgende minuut weet ik niet eens hoe ik een begin aan mijn dag kan maken.
De ene dag weet ik en begrijp ik en voel ik de eenheid van het universum, en de dag erna weet ik niet hoe de ene mens zich ooit echt zou kunnen verbinden met de andere.
De geweldige kleurrijke krachtige magische mooie tovenares in mij, kan haar gezicht bijna gelijktijdig laten zien met mijn lelijke, onsuccesvolle, humeurige en slecht opgeleide ikke.
Herken je dat? Of ben ik gewoon manisch depressief aan het worden?
Of misschien gebeurd het inderdaad allemaal tegelijk en is er een nieuw evenwicht aan het ontstaan...een evenwicht waarin alles goed is. Waarin wij alles als goed ervaren.
Misschien gaan we alles tegelijk zijn, voelen, ervaren en zien en weten, en zijn we aan het leren hoe we daarbij in balans kunnen zijn...in een soort neutrale positie?
Dat zal niet eenvoudig worden, want we zijn erg gewend aan kiezen; je bent dit óf je bent dat...je bent ergens voor, of je bet er tegen. Je wilt iets, of je wilt het niet.
Wellicht zijn we dus aan het leren om het allemaal te willen, te voelen en te zijn?
Dat is praktisch gezien natuurlijk niet altijd mogelijk..ik bedoel, je gaat ergens naartoe, of je gaat er niet naartoe toch? Of je moet op twee plaatsen tegelijk kunnen zijn...een concept dat ik ook niet zou kunnen uitsluiten trouwens!
Het is een opwindende tijd waarin we leven nietwaar? Of niet..of wel en niet tegelijk?
Ooooh...dit is verwarrend!
Ik heb balans nodig.
Of taart.
Heb een fijn weekend! (of niet..is ook goed) Liefs,
Inge
Geen opmerkingen:
Een reactie posten